راهنمای ایمنی در برابر تشعشع در رادیوگرافی دندان منتشر شد

متخصصین دندانپزشکی معمولاً با سوالات مهمی در مورد روش های تشعشعات روبرو می شوند: چگونه می توان دوز بیمار را به حداقل رساند در حالی که کیفیت تصویر تشخیصی را حفظ می کند؟چه کاری باید انجام شود اگر تجهیزات دیجیتال جدید عملکرد کمتری داشته باشندآژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) راهنمایی های تخصصی را برای مقابله با این چالش ها در رادیولوژی دندان تهیه کرده است.

مسئولیت های سازنده در رادیولوژی دندان

سازندگان تجهیزات اشعه ایکس باید ابزارها و دستورالعمل های جامع تضمین کیفیت را در کنار دستگاه های خود ارائه دهند.این امر به ویژه برای سیستم های CT مخروط (CBCT) و واحدهای پانورامیک بسیار مهم است.دستورالعمل های کاربری باید پروتکل های آزمایش و نتایج انتظار شده را جزئیات دهد، در حالی که اشیاء آزمایش خاص دستگاه یا فانتوم ها باید به عنوان اجزای استاندارد گنجانده شوند.

عوامل کلیدی برای کاهش دوز

بهینه سازی تشعشعات همچنان در مرکز تصویربرداری دندان است.انجمن های حرفه ای و آژانس های ملی باید راهنمایی های روشنی در مورد به حداقل رساندن قرار گرفتن بیمار در حالی که حفظ اثربخشی تشخیصیدر زیر توصیه های خاص روش ها وجود دارد:

واحدهای اشعه ایکس داخل دهان

• محدوده ولتاژ:۶۰ تا ۷۰ کیلو ولت
• نقطه فوکال:0.4-0.7 mm اندازه اسمی
• زمان قرار گرفتن در معرض:کمتر از 1 ثانیه در 3.5 تا 8 mA
• همبستگی:همبستگی مستطیل باعث کاهش دوز بیش از 60٪ در مقایسه با همبستگی دایره ای می شود
• موقعیت:حداقل فاصله 20 سانتی متر از پوست با استفاده از کولیماتورهای بلند
• سرعت فیلم:فیلم های سرعت E/F دوز را با ≥50٪ در مقایسه با سرعت D کاهش می دهند

واحدهای پانورامیک/سفالمتریک

• محدود کردن میدان دید به مناطق مرتبط بالینی
• همیشه در صورت امکان از حالت های اطفال استفاده کنید (کم کردن دوز ≥50٪)
• در صورت لزوم از فیلترهای کج و همبستگی نامتقارن استفاده کنید.
• استفاده از سریعترین ترکیب قابل سازگاری صفحه نمایش و فیلم (سرعت ≥400)

سیستم های CBCT

• انتخاب کوچکترین FOV مناسب (≤6 × 6 سانتی متر برای FOV کوچک)
• بهینه سازی تنظیمات kV/mAs بر اساس نشانه های بالینی و اندازه بیمار
• استفاده از حالت های وضوح بالا (<0.2 میلی متر وکسل) برای تصویربرداری استخوان تربیکول
• در صورتی که از نظر تشخیصی قابل قبول باشد، پروتکل های کاهش یافته را در نظر بگیرید.

گیرنده های دیجیتال: تاثیرات دوز

در حالی که سیستم های دیجیتال درون دهانی (CCD/PSP) پتانسیل کاهش دوز را ارائه می دهند، استفاده نامناسب می تواند باعث افزایش قرار گرفتن در معرض آن شود.و همپوشانی ناکافیحسگرهای کوچکتر ممکن است نیاز به نوردهی چندگانه برای پوشش مناطق تصویربرداری شده توسط فیلم های تک داشته باشند.

پروتکل های تضمین کیفیت

رادیوگرافی ها باید با استانداردهای تشخیصی برای توجیه قرار گرفتن در معرض تشعشعات مطابقت داشته باشند.توصیه کردن ≤10% تصاویر غیرقابل قبولبازرسی های منظم باید هدف کاهش ۵۰ درصدی رادیوگرافی های پایین تر از حد مطلوب در هر چرخه بررسی باشد.

کنترل کیفیت داخل دهان

ابزار آزمایش مرحله ای به حفظ کیفیت تصویر ثابت کمک می کند. رادیوگرافی مرجع باید در طول نصب با استفاده از تنظیمات نوردهی بهینه سازی شود.با مقایسه های دوره ای در طول استفاده بالینی.

بهینه سازی پانورامیک

موقعیت دقیق بیمار و دستکاری مناسب فیلم بسیار مهم است. ابزار آزمایش اختصاصی و آموزش کامل نتایج را بهبود می بخشد.

تکنیک های سر سنجی

لوازم سر سنج اختصاصی جهت هماهنگی مناسب را تضمین می کنند. هنگام استفاده از واحدهای دندان به عنوان منابع تشعشع، همبستگی دقیق و تثبیت ضروری است.

انتقال به تصویربرداری دیجیتال

نرخ بازگیری افزایش یافته ممکن است در طول پذیرش دیجیتال به دلیل اشتباهات موقعیت و اندازه گیرنده های کوچکتر رخ دهد. دستگاه های هدف گیری پرتو و بازرسی های منظم کیفیت به کاهش این امر کمک می کنند.

کاهش فوری دوز برای واحدهای قدیمی

برای سیستم های قدیمی با دوز بالا، اقدامات موقت زیر را اجرا کنید:

• ارتقا به فیلم E-speed
• اضافه کردن فیلترهای آلومینیومی ۱٫۰ میلی متری (به کمک فنی نیاز دارد)
• تنظیمات قرار گرفتن در معرض موجود را حفظ کنید مگر اینکه کیفیت بدتر شود
• بهینه سازی شرایط پردازش فیلم

این مراحل ممکن است تا زمان تعویض تجهیزات، دوز را به میزان ≥70٪ کاهش دهند.